Historia Radia Plus

Radio Plus było pierwszą

legalnie działającą, komercyjną rozgłośnią radiową w regionie gdańskim. Podstawą prawną powołania radia była uchwalona krótko po obradach okrągłego stołu i jeszcze przed wyborami 4 czerwca 1989 roku ustawa „O stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego”. Ustawa upoważniła ministra łączności do udzielania kościelnym podmiotom prawnym koncesji na nadawanie audycji w określonych pasmach częstotliwości. Z wnioskami o przyznanie koncesji mogły występować diecezje, parafie, zakony, a także Konferencja Episkopatu Polski. Pierwszą katolicką rozgłośnią radiową uruchomioną na podstawie tej ustawy było Radio Maryja, które rozpoczęło działalność 8 grudnia 1991 roku w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Kilka miesięcy potem zaczęły powstawać kolejne diecezjalne rozgłośnie radiowe. Do końca 1992 roku działały już w Siedlcach, Szczecinie, Legnicy, Kielcach, Płocku, Gorzowie i Gdańsku.

Pod koniec 1997 roku

gdy powstawała spółka producencka PULS, mająca produkować programy dla rozgłośni wchodzących w skład sieci, w Polsce działało około 40 kościelnych rozgłośni radiowych. Większość z nich należała do Stowarzyszenia VOX, ale spółkę PLUS ostatecznie utworzyła jedynie połowa z nich. Głównym udziałowcem spółki został Episkopat Polski, który wniósł wkład w postaci studia przystosowanego do produkcji programów oraz systemu satelitarnego, za pomocą którego programy miały być przesyłane do stacji diecezjalnych. Gdy ostatecznie w październiku 1998 roku 22 stacje radiowe wystartowały pod wspólną nazwą Radia PLUS, ich zsumowany zasięg tygodniowy wynosił według OBOP ok. 5 % słuchalności*.

Dziś chyba niewiele już osób pamięta

ambicje towarzyszące uruchomieniu sieci mającej w założeniu rywalizować z RMF FM i Radiem ZET. Po niezliczonych kłopotach finansowych, zmianach właścicielskich, poszukiwaniach strategicznych inwestorów, zamianach formatu granej przez radio muzyki i powolnym, lecz nieustannym eliminowaniu z programu treści o charakterze misyjnym i chrześcijańskim, średnia słuchalność sieci Radia PLUS nie przekracza dziś 2,3 %. Radio PLUS gra teraz „przeboje z nutą nostalgii” i należy do Grupy Radiowej Eurozet.

„Biskupi oczekiwali od nas wiele, nie dając prawie nic w zamian

i nie szanując podpisanych umów, oczekując jedynie transmisji długich form religijnych” – mówi twórca radia Jacek Rusiecki – „a dzisiaj pogodzili się jakoś z formatem zaprowadzonym żelazną ręką Eurozet-u”. Co więcej, radio ma w swojej historii nawet taki epizod, kiedy to w kwietniu 2013 roku jeden z kolejnych właścicieli sieci, przeforsował całkowitą zmianę ramówki radia, ograniczył do minimum programy na żywo oraz programy lokalne, a antenę wypełnił muzyką z gatunku Disco Polo. Wówczas jednak przeciwko tym zmianom zaprotestowała większość diecezji będących w dalszym ciągu właścicielami koncesji radiowych.

Trudno jest dziś jednoznacznie określić

gdzie i kiedy został popełniony błąd, a nawet na czym ten błąd właściwie polegał. Czy to były problemy z pozyskaniem inwestora przez sieć, czy też zbyt ogólny format muzyczny? Może zła polityka kadrowa, albo też współpraca z grupami radiowymi mającymi zupełnie inne priorytety niż strona kościelna? A może przyczyną były po prostu rozwój radiofonii, pojawienie się Internetu, nowych technologii i cyfryzacji radia. Dość, że zamiast być silnym konkurentem dla innych i dumą dla Kościoła, Radio PLUS przez wiele lat swojego 25-lecia, musiało walczyć o swój własny byt i o przetrwanie.

*Źródło: Dorota Nelke, Katolicka Rozgłośnia Archidiecezji Gdańskiej Radio PLUS 1992-99 (próba monografii); praca magisterska napisana pod kierunkiem dr Wiesława Sonczyka; Uniwersytet Warszawski, Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, Warszawa 1999

Słodko-Gorzka Historia Pewnego Radia

&

Radio Plus